Pour fêter ANDRZEJKI le 29 novembre 2013 au club

6 novembre 2013 3 06 /11 /novembre /2013 15:02

Fêter ANDRZEJKI

La tradition :

La fête de la veille de la Saint-André où les Jeunes Filles font des prédictions essayant de deviner qui sera leur mari ou tout au moins de quoi il aura l'air.

tradition présentée par Alicja Kisielewska, originaire de Gdańsk

Nous vous invitons à participer à notre-Repas-Partage

dans une ambiance musicale polonaise assurée par Dominique Chochowski

Au théâtre Ephéméride

Ile du Roi (près de l'Eglise de Léry)

Le vendredi 29 novembre 2013

à partir de 19h

IMPORTANT : Pour le choix du plat que vous apportez, salé ou sucré, Téléphonez à Zosia Rojek, la responsable du menu.

au 02 32 53 38 63 ou 06 42 46 82 89

Participation aux Frais d'assurances: 5 € pour les non-Membres

--------------------------

La fête dite des ANDRZEJKI (prononcer : Andjeïki)

Ce sont des prédictions matrimoniales, traditionnelles et magiques se déroulant le 29 novembre,

la veille de la St André, le patron de l’Ecosse, de la Grèce et de la Russie.

Histoire

La première mention littéraire est relevée dans une œuvre du poète Marcin Bielski en 1557. Chez les chrétiens, les Andrzejki sont les dernières réjouissances importantes avant le début de l'Avent ( du latin ADVENTUS, arrivée, les quatre dimanches qui précédent Noël, l’arrivée de Jésus)

Autrefois les prédictions des Andrzejki étaient purement matrimoniales et concernaient les jeunes filles. Elles étaient alors prises très au sérieux, et étaient réalisées individuellement. Plus tard cette fête a pris un caractère collectif. Récemment elle s’est transformée en un amusement décontracté rassemblant des jeunes des deux sexes.

Quelques types de prédictions et de démarches magiques

d’autrefois et d’aujourd’hui

Individuelles

- Si une jeune fille avait jeûné toute la journée et prié Saint-André, dans ses rêves pouvait apparaître son futur bien-aimé.

- Si un rameau de cerisier coupé par la jeune fille le jour de la Saint-André fleurissait la veille de Noël, elle pouvait s'attendre à un mariage prochain.

Collectives

- Tirage au sort d'objets symboliques comme des feuilles qui signifiaient le célibat, un ruban ou une alliance - un mariage prochain, un chapelet - l'état religieux.

- Chaque jeune filles jetait à un chien une boulette de pâte à pain qui représentait l’ élu de leur coeur et elles attendaient laquelle de ces boulettes serait mangée en premier.

- Les filles mettaient sur un banc des galettes de pomme de terre, tartinées de saindoux et faisaient venir un chien. Celle dont la galette avait été mangée en premier se marierait la première.

- La direction, vers laquelle le chien de la maison aboyait, était celle d’où viendrait le fiancé.

- Les jeunes filles encerclaient un jars aux yeux bandés. Celle dont le jars s’approchait ou venait pincer en premier se mariait la première.

- sur 2 feuilles les participants écrivent des prénoms ; celui des garçons sur l’une , celui des filles sur l’autre . Ensuite chaque jeune fille perce la feuille par le côté non écrit (pour ne pas voir les prénoms). La jeune fille doit épouser le garçon dont le prénom a été percé. Les garçons font de même. (contemporain, connu dans toute la Pologne)

- Verser de la cire fondue dans de l'eau froide (habituellement à travers l’œilleton d'une clé), et d’après la forme de la masse de cire solidifiée ou de son ombre, on prédit la silhouette du futur soupirant, les outils de son métier etc….(contemporain)

- Les jeunes filles posent leurs chaussures l’une près de l’autre contre un mur en partant d’un coin. Celle dont la chaussure touche en premier le seuil de la porte sera la première à se marier.

-------------------------

ANDRZEJKI

Tradycyjne, ludowe i magiczne wróżby małżeńskie odbywane wieczorem 29go listopada, w wigilię świętego Andrzeja, patrona Szkocji, Grecji i Rosji.

Historia

Pierwsza polska wzmianka literacka o nim pojawiła się w 1557 za sprawą Marcina Bielskiego, poety.

Dzień ten przypada na końcu lub na początku roku liturgicznego. Andrzejki są specjalną okazją do zorganizowania ostatnich hucznych zabaw przed rozpoczynającym się adwentem(z łaciny ADVENTUS ``Przyjscie``. To okres oczekiwania na przyjście Jezusa, mesjasza-odkupiciela)

Niegdyś wróżby andrzejkowe miały charakter wyłącznie matrymonialny i przeznaczone były dla niezamężnych dziewcząt (męskim odpowiednikiem andrzejek były katarzynki). Początkowo andrzejki traktowano bardzo poważnie, a wróżby odprawiano tylko indywidualnie, w odosobnieniu; w czasach późniejszych przybrały formę zbiorową, organizowaną w grupach rówieśniczych panien na wydaniu, zaś współcześnie przekształciły się w niezobowiązującą zabawę gromadzącą młodzież obojga płci.

Oto kilka andrzejkowych wróżb i zabiegów magicznych

starodawnych i nowoczesnych

Indywidualne

Jeśli dziewczyna pościła przez cały dzień i modliła się do świętego Andrzeja, to we śnie mógł ukazać się jej przyszły ukochany

(powszechne).

Jeśli ucięta przez pannę w dniu świętego Andrzeja gałązka wiśni lub czereśni zakwitła w wigilię Bożego Narodzenia, dziewczyna mogła liczyć na rychłe pójście za mąż

(powszechne).

Zbiorowe

Losowanie przedmiotów o symbolicznym znaczeniu np. listek oznaczał staropanieństwo, obrączka lub wstążka z czepka – bliski ślub, różaniec – stan zakonny.

Dziewczyny rzucały psu kulki z ciasta oznaczające wybranych chłopców i czekały, którą zje jako pierwszą.
Dziewczyny kładły na ławie placki posmarowane tłuszczem i sprowadzały psa; ta dziewczyna, której placek został najpierw zjedzony jako pierwsza miała wyjść za mąż

(wróżba znana na Mazowszu).

Strona od której zaszczekał pies miała być tą, z której nadejdzie przyszły oblubieniec.

Panny ustawiały się w koło i wpuszczały do środka gąsiora z zawiązanymi oczami; dziewczyna do której gąsior najpierw podszedł (albo skubnął) – jako pierwsza miała wyjść za mąż

(wróżba znana na Kujawach i w Małopolsce).

Uczestnicy zabawy pisali imiona na dwóch kartkach: imiona dziewczyn na jednej, a chłopców na drugiej. Potem dziewczyna przekłuwała z czystej strony kartkę z imionami chłopców tak, by ich nie widzieć. Dziewczyna miała potem wyjść za mąż za chłopca o imieniu, które przekłuła. Chłopcy natomiast przekłuwali kartkę z imionami dziewczyn

(wróżba nowoczesna, znana w całej Polsce).

Wylewanie wosku na zimną wodę (często przez ucho od klucza) i wróżenie z kształtu zastygłej masy lub rzucanego przez nią cienia sylwetki przyszłego wielbiciela, akcesoriów związanych z jego zawodem itp.